بیاییم به جای پا هم، دستان هم را بگیریم

بیاییم به جای پا هم، دستان هم را بگیریم

انسان موجودی اجتماعی است لذا برای زندگی در جامعه نیاز به همکاری با دیگران دارد.به همین دلیل در حوزه اخلاق اجتماعی یکی ازمولفه ها، همکاری با دیگران است.بدون شک لذتی که انسان از کمک کردن به دیگران می برد به مراتب ببشتر از زمانی است که زیر پای کسی را خالی می کنیم.حال چه می شود که برخی از افراد این لذت را در زیرپا خالی کردن دیگران می دانند،نمی دانم. پس حال که می توانیم دستان هم را بگیریم در این راه از یکدیگر سبقت بگیریم.
اگر دست کسی را گرفتیم فرصت را برای رشد او فراهم می کنیم، شرایط بهتری را برای او فراهم می کنیم،این دست گیری موجب می شود که اگر ما هم نیاز داشتیم دیگران دستان ما را بگیرند.این شرایط را در نظر داشته باشیدکه فردی در حال سقوط در چاهی است. لذت کدامیک بیشتر است؟کمک کردن به او برای خروج از چاه یا هول دادن فرد به داخل چاه؟انسان اخلاق مدار راه اول را انتخاب می کند.اگر دست کسی را گرفتید و او رشد کرد و به شوکت و شهرت و مقامی رسید بیشتر خوشحال می شویم یا زمانی که او را در اوج ذلت و ناتوانی ببینیم؟
پس بیاییم تا دیر نشده بر مبنای اخلاق اجتماعی تا می توانیم دستان هم را بگیریم تا این که زیر پای هم را خالی کنیم.دست گیری به مراتب ر احت تر و شیرین تر از خالی کردن زیر پای هم است.